"Hoe bepaalt familie je leven?" met Jonah Falke

Falke is een beroemde naam want die behoort niet alleen bij de oudste Duitse adel, maar prijkt ook al meer dan een eeuw op luxe sokken uit de fabriek in de stad Schmallenberg, Sauerland. Jonah stamt overigens uit de (‘arme’) Nederlandse tak. Toen hij te horen kreeg dat hij de stamhouder was zette hij zich aan de taak om naar de verhalen uit de familie te gaan luisteren. Het verslag legde hij vast in het boek ‘De geschiedenis van mijn sok’ (2023).

In het Zincafé koos hij ervoor om eerst een deel van een TV uitzending te vertonen waarin hij geïnterviewd werd. Ik praat niet zo graag, merkte hij op. Zijn antwoorden op vragen van discussieleidster Paulien Flinkerbusch waren kort. Maar wat hij zei kwam aan. Hij beschreef de moeizame verhoudingen binnen de internationale familie met een lange arm van de rijke tak. Die blokkeerde bijvoorbeeld een interview met de burgemeester van Schmallenberg. Hij ontdekte veel verzwegen zaken en kreeg ontboezemingen te horen die later ontkend werden. Zijn eigen jeugd bracht hij door in het Achterhoekse dorp Ulft als enig kind.

Zijn afkomst en de familiegesprekken leverde hem veel stof tot reflectie. Wat ben ik aan het doen? Ik zie schaamte in de ogen van de ander en veel ongemak bij interviews. Jij gaat onze familie naar beneden halen, kreeg hij te horen. Hij vroeg zich af of je identiteit bepaald wordt door de ander. Voor zelfkennis heb je contact met anderen nodig, vond hij.

Opvallend was dat hij door zijn aanpak van het gesprek met de zaal meer persoonlijke opmerkingen te horen kreeg dan gebruikelijk in een Zincafé. Zijn humor maakte het soms zware onderwerp lichter. Ik kom uit een eenvoudig gezin maar ik verdien nu genoeg om echte Falke sokken te kopen. Met een titel als "De geschiedenis van mijn sok" weet je tenminste waar het boek over gaat. 

Jonah merkte in het begin op dat hij veel meer oude dan jonge vrienden heeft. Na deze avond zou het oudere deel van de zaal een vriendschap met hem waarschijnlijk wel zien zitten. En het jongere deel ook.

Voor het verslag,

Dick van Norren